Frag nit wohin

Monddach öm aach – Richtung Süden,
Jeföhle em Koffer jot verstaut.
Ich muss fott he – un loss dich zoröck
denn Reisefieber brennt op minger Haut.

Frag nit wohin min Levve mich führt
wä vun uns kennt schon dat Ziel?
Waad nit op mich – ne Vagabund spürt:
Räder ston niemols still,
Räder ston niemols still.

Do weiß, ich dät jän noch jet blieve,
doch irjendjet trick mich och erus.
Et es Zick ze jon – weeds do dat je verston?
Ben övverall un nierjendwo zo Hus!

Frag nit wohin min Levve mich führt
wä vun uns kennt schon dat Ziel?
Waad nit op mich – ne Vagabund spürt:
Räder ston niemols still,
Räder ston niemols still.

Frag nit wohin min Levve mich führt
wä vun uns kennt schon dat Ziel?
Waad nit op mich – ne Vagabund spürt:
Räder ston niemols still,
Räder ston niemols still.

Frag nit wohin

Frag nit wohin

Zurück